Թվաբանական m չափանի տարածություն
Անցնելով m անկախ փոփոխականների ֆունկցիաներին (m>2 դեպքում), մենք նախ կանգ առնենք այդ փոփոխականների համատեղ արժեքների դեպքի վրա։
m=3 դեպքում (x, y, z) երեք թվերի այդպիսի սիստեմը, ինչպես այդ պարզ է ընթերցողի համար, դեռևս կարող է երկրաչափորեն մեկնաբանվել որպես տարածության կետ, իսկ այդպիսի եռյակների բազմությունը՝ որպես տարածության մաս կամ երկրաչափական մարմին։ Բայց m>3 դեպքում անմիջական երկրաչափական մեկնաբանման հնարավորություն արդեն չկա։
Այնուամենայնիվ, ցանկանալով տարածել երկրաչափական մեթոդները (որոնք օգտավետ եղան երկու և երեք փոփոխականի ֆունկցիաների համար) նաև ավելի շատ թվով փոփոխականների ֆունկցիաների տեսության վրա, անալիզի մեջ մուծում են m չափանի «տարածության» գաղափարը նաև m>3 դեպքում․
m հատ իրական թվերի սիստեմն անվանենք (m չափանի) «կետ»՝
թվերը կհանդիսանան այդ M «կետի» կոորդինատները։ Բոլոր մտածելի m չափանի «կետերի» բազմությունը m չափանի «տարածություն», որը երբեմն անվանում են թվաբանական տարածություն։
«m չափանի կետի» և «m չափանի (թվաբանական) տարածության» գաղափարներն սկիզբ են առնում Ռիմանից, սակայն տերմինաբանությունը պատկանում է Կանտորին։
Նպատակահարմար է մուծել նաև
(m չափանի երկու «կետերի»
«հետավորության» գաղափարը։ Հետևելով անալիտիկ երկրաչափությունից հայտնի բանաձևին, ընդունում են՝
m=2 և m=3 դեպքերում այդ «հեռավորությունը» համընկնում է երկու համապատասխան երկրաչափական կետերի սովորական հեռավորության հետ։
Եթե վերցնենք ևս մեկ կետ՝
ապա կարելի է ապացուցել, որ
հեռավորությունների համար տեղի ունի
անհավասարությունը, որը հիշեցնում է երկրաչափության հայտնի թեորեման՝ «եռանկյան կողմը մեծ չէ մյուս երկու կողմերի գումարից»։
Իրոք, կամայապես վերցրած
Իրական թվերի համար տեղի ունի
անհավասարությունը։
Եթե այդ անհավասարության երկու կողմերը քառակուսի բրաձրացնենք և երկու մասերից դեն նետենք հավասար անդամները, ապա նա կհանգի Կոշիի հայտնի անհավասարությանը՝
Զուգընթացաբար ցույց տանք, թե ինչպես այս վերջինս կարելի է ստանալ տարրական եղանակով։ Հետևյալ
քառակուսի եռանդամը բացասական արժեք չի ընդունում։ Այդ դեպքում նա չի կարող ունենալ տարբեր իրական արմատներ, և նրա դիսկրիմինանտը՝ տարբերիչը դրական է կամ 0, ուրեմն՝
որը համարժեք է Կոշիի անհավասարությանը։
Եթե այստեղ՝
ընդունենք
այնպես որ՝
ապա կստանանք՝
անհավասարությունը՝ բացված տեսքով։ Այսպիսով, հեռավորության այդ էական հատկությունը տեղի ունի նաև մեր տարածության մեջ։
m չափանի տարածությունում կարելի է դիտարկել նաև ուղիղներ։ Ընթերցողը կհիշի, որ
հարթության վրա ուղիղը որոշվում է
հավասարումով, իսկ
տարածությունում՝
հավասարումներով (հայտարարի գործակիցները չեն կարող միաժամանակ զրո դառնալ, իսկ 0 դառնալու դեպքում օգտագործում են այդ տեսքը՝ պայմանական նշանակելով այդ հավասարությունների խաչաձև բազմապատկումից ստացված հավասարումները)։ Դրանց նմանությամբ, m չափանի տարածությունում «ուղիղ» անվանենք այն
«կետերի» բազմությունը, որոնք բավարարում են հավասարումների հետևյալ սիստեմին՝
(հայտարարների գործակիցների նկատմամբ արված նույն պայմանով)։ Եթե այդ հարաբերությունների ընդհանուր արժեքը նշանակենք t, ապա ուղիղը կարելի է որոշել նաև պարամետրական հավասարումներով՝
ենթադրելով, որ t պարամետրը փոփոխվում է իրական թվերի բազմությունում։ Այդ ուղղի կետերը կհամարենք մեկը մյուսին հաջորդող պարամետրի աճման կարգով․ եթե t'<t<t'', ապա նրանց համապատասխանող M', M, M'' կետերից հենց M կետն է, որ գտնվում է մյուս երկուսի միջև, որովհետև նա հաջորդում է M'-ին և նախորդում է M''-ին։ Այս պայմանների դեպքում, հեշտ է ցույց տալ, որ դրանց միջև գտնվող հեռավորությունները բավարարում են հետևյալ առնչությանը՝
որը բնորոշ է նաև սովորական տարածության մեջ գտնվող ուղղի համար։
Տրված՝
որկու կետերով անցնող ուղղի հավասարումը, ակներևաբար, կարելի է գրել այսպես՝
ընդ որում M' և M'' կետերն իրոք ստացվում են այստեղից t=0 և t=1 դեպքերում։ Իսկ եթե t-ն փոփոխենք 0-ից մինչև 1, կստանանք այդ կետերը միացնող M'M'' «ուղղագիծ հատվածը»։
Վերջապես, եթե ունենք մեկը մյուսին կցված մի քանի հատվածներ՝
ապա նրանցից կկազմվի բեկյալ m չափանի տարածությունում։